Bebeklikte Bağlanma
Bebeklikte bağlanma , çocuk ile anne arasında oluşan duygusal bağdır. Bağlanma kuramına göre insanlar, değer verdikleri kişiler ile aralarında duygusal bağ geliştirir. Bir bebek dünyaya geldiğinde güveneceği ilk kişi annesidir. Çünkü fiziksel ihtiyaçlarını karşılar. Karnını doyurur, altını temizler. Eğer ki çocuğun ihtiyaçları zamanında karşılaşırsa bebek kendisini güvende hisseder. Bu nedenle bebeklikte bağlanma yetişkinlik döneminin de temellerini atar. Çocuk anneden ayrı kaldığı zamanları anlamlandırmaya çalışır. Ayrı kaldığı dönemde bebeğin verdiği tepkiler bu nedenle önemlidir. Bebeklikte bağlanma süreci , anne yokken verilen tepkilerle net olarak ortaya çıkar. Eğer ki temel bakıcı gittiğinde çocuk kendisini güvende hissediyorsa bu önemli bir mesajdır.
Bebeklikte Bağlanma Nedir
Bebeklikte bağlanma, anne yokken gösterilen tepkilerle ortaya çıkar. Eğer çocuk annesi yanındayken yaptığı davranışları yokken de devam ettiriyorsa bu çocuğun kendisini güvende hissettiğinin bir işaretidir. Ancak bakıcı ortamda ayrıldığında ağlama , hırçınlaşma ya da sessizliğe bürünme söz konuşuyorsa dikkatli olmalıyız! Çünkü bu tepkiler çocuğun normal şartlarda verdiği tepkiler değildir. Tabii ki bir bebek hiç tanımadığı ortamda sessiz kalır. Ancak tanıdığı bir bakıcı varken de bu davranışları sık sık tekrar ediyorsa anneyle ilişkisine odaklanmak gerekir.
Bu dönemde anne ile kurulan bağ bir şekilde yetişkinlik çağına aktarılır. Hatta yetişkinlerin partner seçme davranışlarını da etkiler. Eğer ki çocuk kaygılı ve endişeli bir bebeklik çağı yaşadıysa yetişkinlik çağında da bu şekilde hissetmeye devam eder. Ancak üzülmeyin, bağlanma stiliniz sizi güvende hissettiren biriyle tanıştığınızda ya da terapi desteği aldığınızda güvenli bir şekilde değişebilir.
Bowlby ve Bebeklikte Bağlanma
Bowlby bebeklikte bağlanmayı üç basamakta ele almıştır. İlk olarak bebek ile bakıcı arasındaki yakınlığın korunması gerektiğini ifade etmiştir. Diğer yandan bebeğin anneden ya da bakıcında uzak kalma ya da yakın olma isteğini gözlemlemiştir.
Anne bir bebek için güvenli üs niteliğindedir. Kendisini tedirgin ya da korkmuş hissettiği her an annesine sığınır. Bir çocuğun emeklemesini düşünün. Bir yerden annesini göremediği anda geri döner. Bu nedenle bakıcısını görmesi onun için önemli bir mesajdır. Güvenli üs ne kadar yakındaysa çevreyi o kadar rahat keşfeder. Merak eder. Oynar.
Üçüncü işlev ise annenin kendisini koruyacağı inancının kalıcı hale gelmesidir. Ancak buradaki koruyucu faktör annedir. Anne çocuğunu ne kadar korumakta? Çocuk kendisini ne kadar güvende hissetmekte? Bebek kendisini güvende hissettiği kadar güvenli tepki verir.
Bebeklikte Bağlanma ve Davranış
Bebeklikte bağlanma ve davranış ilişkisine de göz atmalıyız. Çocuk vereceği tepkileri annesine göre belirler. Anne korktuysa korkar. Ayna nöronlar devreye girer. Sosyal medyada denk geldiğimiz videoları hatırlayalım. Bir bebek kucaktayken yetişkin elini kapıya vurur. Daha sonra “aah pardon, acıdı mı?” diyerek çocuğun başını okşar. Başı okşanan çocuk canı yanmamasına rağmen bakıcının tepkisine bakarak bir şeylerin yolunda gitmediğini görür. Ardından ağlamaya başlar! Çünkü tehlikededir. Annesi ya da babası tedirgin olduysa o da tedirgin olmalıdır. Bu nedenle bebekler ilk yaşlarda ebeveynlerinin tepkilerine göre tepki geliştirir. Çünkü en net görülen ve ayırt edilen şey davranışlardır.
Bebeğin duygularına yakınlık göstermek güvenli bağ kurulmasına yardım eder. Sakinleştirici bir tutum her zaman işe yarar. Böylece bebeğin başetme stratejileri de gelişir. Problemlerle daha kolay baş eder. Bu durum sadece çocukluk çağında değil yetişkinlik çağında da bebek için sihirli değnek görevi görür.
Anne ve Bebeklikte Bağlanma
Anne ve bebek arasındaki ilişkinin temelinde duygular yatar. Ancak çocuk ilk olarak davranışları görür. Anccak bu davranışları yorumlar. Bebek, doğumdan sonra annenin duygusal dünyasının en önemli üyesi haline gelir. Anne uzun bir süre bebeğin temel ihtiyaçlarını karşılar. Bebeğin anneye karşı duyduğu memnuniyet kendisinden de memnun olmasına katkı sağlar. Anne ve babanın bebeğe ihtiyacı olan sevgiyi vermesi , çocuğun duygusal açıdan kendisini yeterli ve değerli hissetmesine yardım eder. Bu nedenle anne ya da baba tarafından bebeğe yönelik tüm davranışlar oldukça kıymetlidir. Anne bağlanma sürecinde bebeğin kendisini tanıması için ayna rolü görür.
Diğer yandan anne ve bebek arasında ten teması da bebeğin bağlanma duygusunu artırır. Dokunma ve hissetme bebeğin dış dünyayı tanımasına yardım eder. Bebek kendisini annesinin yanında daha rahat hisseder. Daha yüksek sesle güler. Daha fazla bağırır. Böylecec kendisini güvende hissettiğine yönelik mesaj verir. Çünkü mutludur. Anneye daha fazla güler.
Bebeklikte Bağlanma Dönemi
Bebeklikte bağlanma dönemi yaşamın ilk iki yılını kapsar. Ancak doğumdan sonraki ilk 12 hafta bebek ve anne arasındaki ilişkinin inşaa edilme süreci için önemlidir. Bu dönemde bebek anneye odaklanır. Annenin vereceği tepkiler bebek için bir uyarandır. Çevresindeki kişilere yönelik davranış gösterir ancak ayırt edemez. Bu dönemde ortaya çıkan bağlanma işaretleri 6.aya kadar uzanır.
Bu dönemde bebek artık annesini yabancılardan ayırt etmeye başlar. Bağlanma ilişkisi tam olarak 6-24 ay arasında gözlemlenir. Bu süreç içerisinde gelişim daha da artar. Bebek bedeni ile annesi arasındaki mesafeyi daha iyi ayarlar. Ayrıca sosyal olarak gülümseme becerisi de kazanır.
Siz de bağlanma stilleri ve bebeklikte bağlanma ile ilgili bilgi almak istiyorsanız online terapi desteği alabilir ve online psikolog ile görüşmeye başlayabilirsiniz.